@ Moderators: Ik ben in zo'n zelfreflectie bui momenteel, als dit verhaal te lang of saai wordt, gooi je het er maar af... []
Moederdag vandaag: Een dag waar in mijn familie nog al wat aandacht aan geschonken wordt en ooms, tantes, neefjes en nichtjes bijelkaar komen. Onderwerp van gesprek bij zo'n familie-bijeenkomsten is dan vaak mijn "werk" in de licht- / geluids bizz; mensen vinden het vaak interessant om er meer over te horen. Ook als je er met collega's over spreekt, vinden ze zelf het werken achter de schermen een unieke baan. Als je dit forum doorspit, kom je ook heel veel mensen tegen die in dit wereldje vanuit hobby bezig zijn, of er op die manier zijn ingerold (zoals ikzelf bijvoorbeeld). Ik denk dat er weinig beroepen zijn, die (op kleinere schaal, misschien) zoveel in de vrije tijd gebezigd worden.
Delen jullie die mening, is live-sound, belichtingstechniek, rigging, theatertechniek zo bijzonder? Of is het een vorm van zelf-erkenning omdat tijdens de show alle aandacht altijd enkel naar de artiest(en)/muzikanten gaat?
Laten we enkele veel gehoorde 'unieke kenmerken' van het werken achter de schermen op een rijtje zetten:
1) Je werkt op tijden dat de meeste mensen vrij zijn, uitgaan, of in bed liggen. Niet direct iets om trots op te zijn eigenlijk, het heeft voor vele onder ons een behoorlijke aanslag op het privé-leven. Ook is het niet uniek: Denk aan de zorgsector of ploegendiensten in productiebedrijven, daar werken ze ook in nachtdiensten, weekenddiensten, etc...
2) Je doet werk waar mensen enkel het resultaat van zien en je bent zelf niet zichtbaar. Ook dat is niet uniek voor deze sector: Denk je zelf aan de schoonmaakster als je het gemeentehuis binnenloopt voor het verlengen van je rijbewijs? Denk je aan de magazijnmedewerkers of de anesthesie-assistente als je in het ziekenhuis ligt? Of aan de programmeurs die de programma's hebben geschreven waarmee deze site is gebouwd? Nee, waarschijnlijk niet als je niet zelf in de branch werkzaam bent.
3) De lange werktijden en deadlines dan misschien? Ja, nu komen we ergens, maar eigenlijk ook niet, want werkdagen van 20 uur kunnen niet volgens de Nederlandse wet. Dat ze in deze branch wel voorkomen, heeft niet zozeer te maken met het type werk, maar meer met het feit dat het overgrote deel van de opdrachtgevers geen budget heeft of wil uittrekken voor aparte bouw, draai en breekploegen (en er teveel bedrijven zijn die het voor minder en met één enkele ploeg wel willen doen). De deadlines zijn inderdaad wel erg heilig, meer dan in de ambtelijke wereld of productiebedrijven. Maar niet uniek.
4) Je combineert technische vaardigheden en creativiteit om mensen een gezellige/fijne avond te bezorgen waarbij ze hun zorgen van alle dag even vergeten. Dat is misschien het unieke van onze werkzaamheden, je gebruikt je eigen creativiteit om de artistieke performance op dat podium volledig tot zijn recht te laten komen door de juiste belichting, de juiste balans tussen de diverse instrumenten/vocalen en speelt daardoor een sleutelrol in de wijze hoe het publiek het optreden ervaart: Jíj weet dat het net dat beetje galm of die strakke cue was die het verschil maakte; Het publiek gaat uit zijn dak, "gewoon" om dat het zo mooi was.
En na de ovatie en de onvermijdelijke afbouw, rij je met een uiterst voldaan gevoel naar huis...
Het is waarschijnlijk ook dat artistieke/creative element dat ons vaak tot het uiterste drijft om problemen op te lossen en deadlines te halen: We programmeren, stellen en bouwen gewoon de hele nacht door tot het perfect is.
Tot zover mijn zoektocht naar erkenning en mijn zelfmedelijden.
Ben benieuwd naar wat jullie drijft om telkens weer in die vrachtauto te stappen, met tonnen apparatuur te leuren en lange dagen te maken.
Martijn
Moederdag vandaag: Een dag waar in mijn familie nog al wat aandacht aan geschonken wordt en ooms, tantes, neefjes en nichtjes bijelkaar komen. Onderwerp van gesprek bij zo'n familie-bijeenkomsten is dan vaak mijn "werk" in de licht- / geluids bizz; mensen vinden het vaak interessant om er meer over te horen. Ook als je er met collega's over spreekt, vinden ze zelf het werken achter de schermen een unieke baan. Als je dit forum doorspit, kom je ook heel veel mensen tegen die in dit wereldje vanuit hobby bezig zijn, of er op die manier zijn ingerold (zoals ikzelf bijvoorbeeld). Ik denk dat er weinig beroepen zijn, die (op kleinere schaal, misschien) zoveel in de vrije tijd gebezigd worden.
Delen jullie die mening, is live-sound, belichtingstechniek, rigging, theatertechniek zo bijzonder? Of is het een vorm van zelf-erkenning omdat tijdens de show alle aandacht altijd enkel naar de artiest(en)/muzikanten gaat?
Laten we enkele veel gehoorde 'unieke kenmerken' van het werken achter de schermen op een rijtje zetten:
1) Je werkt op tijden dat de meeste mensen vrij zijn, uitgaan, of in bed liggen. Niet direct iets om trots op te zijn eigenlijk, het heeft voor vele onder ons een behoorlijke aanslag op het privé-leven. Ook is het niet uniek: Denk aan de zorgsector of ploegendiensten in productiebedrijven, daar werken ze ook in nachtdiensten, weekenddiensten, etc...
2) Je doet werk waar mensen enkel het resultaat van zien en je bent zelf niet zichtbaar. Ook dat is niet uniek voor deze sector: Denk je zelf aan de schoonmaakster als je het gemeentehuis binnenloopt voor het verlengen van je rijbewijs? Denk je aan de magazijnmedewerkers of de anesthesie-assistente als je in het ziekenhuis ligt? Of aan de programmeurs die de programma's hebben geschreven waarmee deze site is gebouwd? Nee, waarschijnlijk niet als je niet zelf in de branch werkzaam bent.
3) De lange werktijden en deadlines dan misschien? Ja, nu komen we ergens, maar eigenlijk ook niet, want werkdagen van 20 uur kunnen niet volgens de Nederlandse wet. Dat ze in deze branch wel voorkomen, heeft niet zozeer te maken met het type werk, maar meer met het feit dat het overgrote deel van de opdrachtgevers geen budget heeft of wil uittrekken voor aparte bouw, draai en breekploegen (en er teveel bedrijven zijn die het voor minder en met één enkele ploeg wel willen doen). De deadlines zijn inderdaad wel erg heilig, meer dan in de ambtelijke wereld of productiebedrijven. Maar niet uniek.
4) Je combineert technische vaardigheden en creativiteit om mensen een gezellige/fijne avond te bezorgen waarbij ze hun zorgen van alle dag even vergeten. Dat is misschien het unieke van onze werkzaamheden, je gebruikt je eigen creativiteit om de artistieke performance op dat podium volledig tot zijn recht te laten komen door de juiste belichting, de juiste balans tussen de diverse instrumenten/vocalen en speelt daardoor een sleutelrol in de wijze hoe het publiek het optreden ervaart: Jíj weet dat het net dat beetje galm of die strakke cue was die het verschil maakte; Het publiek gaat uit zijn dak, "gewoon" om dat het zo mooi was.
En na de ovatie en de onvermijdelijke afbouw, rij je met een uiterst voldaan gevoel naar huis...
Het is waarschijnlijk ook dat artistieke/creative element dat ons vaak tot het uiterste drijft om problemen op te lossen en deadlines te halen: We programmeren, stellen en bouwen gewoon de hele nacht door tot het perfect is.
Tot zover mijn zoektocht naar erkenning en mijn zelfmedelijden.
Ben benieuwd naar wat jullie drijft om telkens weer in die vrachtauto te stappen, met tonnen apparatuur te leuren en lange dagen te maken.
Martijn
Comment