BOE! ...of toch maar niet?!

[moderator]

Vakantietijd, maar zeker geen komkommertijd!
In Nederlandse theaters is het publiek doorgaans erg braaf, wanneer er al eens een voorstelling in de kranten komt wegens een opvallend verloop van de voorstelling dan betreft het meestal een artiest die zich in de ogen van sommige bezoekers shockerend heeft uitgelaten.

Boo-en leeft als gespreksonderwerp, gelukkig is het een Engelstalig artikel, dat voorkomt dat, in tegenstelling tot bovenstaande introductie, Nederlandse artiesten/gezelschappen/bezoekers aangesproken worden, maar ik ben wel benieuwd of dit onderwerp leeft en lees graag je reactie in de comments, lets reply!

http://artsbeat.blogs.nytimes.com/2011/08/04/theater-talkback-is-it-fair-to-jeer/?src=tp

[moderator]

Om maar even een opstartje te geven:
Onlangs naar een voorstelling geweest waar na afloop het publiek en masse opstond, ik dacht nog: "gelukkig, ik ben niet de enige die snel weg wil"
Het tegendeel bleek waar, een staande ovatie!
Ik bleef zitten, kan niet hypocriet gaan staan en meeklappen, had me al anderhalf uur opzitten vreten over voorspelbare wendingen, populistische pogingen tot publieksparticipatie en spijkerhard vervormend sub op 5m afstand recht in m'n oren.
Gelukkig was mijn gezelschap voor die avond dezelfde mening toegedaan en was de enige reden dat we er nog zaten terug te leiden tot de aangewezen plaatsen tijdens de voorstelling, zonder pauze van het midden op rij drie opstaan lukt niet onopgemerkt

Achter ons vond men het onbeleefd dat we niet ook opstonden om te applaudisseren. Op mijn repliek dat ik zijn uiting van waardering ook niet kwalificeerde bleef het oorverdovend stil.

maargoed, als je wordt uitgenodigd om te applaudisseren, mag je dan ook blijk geven van je minder positieve ervaring?

[NesCio01]

Interessant topic, komt m.i. ook aardig wat
gedragswetenschap bij kijken.

Waar ligt (ieders) referentiekader van wat hij wel
of niet goed vind en ook nog op welk onderdeel
focus je je dan. Ik lees in jouw stuk een irritatie op
de sub, wat mij ingeeft dat je o.a. ingesteld ben op
je gehoor. Je buurman is wellicht visueel ingesteld
en kijkt meer naar de belichting en choreochrafie,
terwijl de mevrouw voor je vanuit haar kinesthetische
instelling, zich vooral baseert op haar gevoel.

Wie mag dan wanneer evt. boe roepen? Wie wil er boe
roepen en wanneer. Waar ligt ieders irritatiegrens, waar de
tolerantiegrens en wat mij meest intrigeert hoeveel respect
kunnen we opbrengen aan alle medewerkenden, juist voor
alles wat wel goed gaat?

Mijn persoonlijke mening? Boe roepen in het theater, vind ik
not done, het uit wel iets, maar maakt mij niet inzichtelijk waar
het voor is, of juist tegen is . Dat jij een staande ovatie
overdone vindt en blijft zitten, getuigt er van dat jij zit waar je
voor staat, dat geniet iig mijn respect!

grtz

[moderator]

Dank voor je reactie, het gaat mij niet specifiek om het uitpluizen van mijn eigen reactie, wellicht had ik niet met en voorbeeld moeten komen, dat maakt de discussie vaak wat te situatie-specifiek.

Had je het artikel ook al kunnen lezen?
Wat mij triggerde uit dat artikel is dat het bij sommige voordrachten (hoe vat ik verschillende vormen van theater samen?) het sinds jaar en dag geaccepteerd is dat mensen blijk geven van hun waardering door boe geroep wanneer ze dat een passende waardering vinden voor hetgeen gepresenteerd werd.

Wanneer je wel je waardering mag laten blijken, mag je dan niet je afschuw tonen?

Een staande ovatie is ook een algemeen signaal, uit de intonatie, het tempo, het volume kan men niet opmaken of nu het spel, de choreografie, de belichting, de regie, de changementen of de zangpartijen worden gewaardeerd.

Wanneer we een enquete zouden houden dan denk ik dat de reacties niet veel anders zouden zijn dan in het artikel weergegeven; mensen zijn van mening dat het moet kunnen maar hebben het zelf nooit gedaan of zouden het nooit doen.

Mijn irritatie bij de voorstelling betrof overigens zeker alleen niet dat overmatig aanwezige sub geluid, dat kwam gelukkig veel later in de show naar voren en was kortstondig van aard. Het was in meerdere opzichten een matige show helaas

[stamgast]

Het is ook een soort "staande-ovatie-inflatie". Als je voor elke boerendinges op een podium een staande ovatie geeft, hoe geef je dan aan als publiek dat je echt oprecht fantastisch heelheelheelerg hebt genoten?
Net als applaudiseren in een vliegtuig: klappen de mensen thuis dan ook voor het geluid van bv. een voetbalwedstrijd wat ik in hun TV stop?

[Gast1401081]

je gaat toch niet anderhalf uur met tegenzin zitten wachten ergens, zonder ervoor betaald te krijgen?

Verder is een staande ovatie kuddegedrag. Er hoeft maar één iemand op te staan, en er wordt massaal in de benen gegaan...

[showband]

er zin 3 partijen in deze.

1) Jij.... je hebt het niet naar je zin, (of je bent een ettertje bv die een profielwerkstuk moet maken)
2) de artiesten, technici enz die iets op het toneel zetten. Hopend op applaus, instemming, roem, krantenkoppen
3) de rest van het publiek. Die om verschillende redenen naar het theater zijn gekomen.

Die derde groep heeft vaak best veel geld betaald en misschien de avond van hun leven. Dat maakt dat je wat mijn betreft natuurlijk geruisloos de zaal boos mag verlaten, en zelfs je geld terug vragen enz. (jouw beslissing)
...maar boe roepen en daarmee het voor anderen verpesten is gewoon asociaal.
Ik weet dat best wel recent er gewoon gerookt, gescheeuwd en geneu*t werdt in de volksopera's. Maar de tijden veranderen dus GSM's, ritselende zakjes e.d. zijn verbannen. Laten we dan niet 1-op-1 discussies van verwende mondige nederlanders het theater in halen. "ik vind het niet leuk DUS moet ik de voorstelling voor anderen OOK verpesten"

Vanuit 2) "de artiest" geloof ik wel weer heilig in "het publiek heeft ALTIJD gelijk"
Dus niet klappen, of boe roepen... tsja dan moet je niet op een toneel gaan staan.

[R. den Ridder]

Heb voorstellingen van een goed aangeschreven gezelschap gedaan waar een zaal die geen staande ovatie gaf werd gezien als een mislukt optreden.
Andersom ook meegemaakt dat een zaal een staande ovatie gaf bij de Efteling Sprookjesshow..
Overen (is dit eigenlijk wel een werkwoord?) is inderdaad kuddegedrag.

Persoonlijk denk ik dat je de echte waardering van het publiek bij kleine en middelgrote voorstellingen pas kunt zien na afloop in de foyer.

Kunst roept emotie op, en die emoties moet je kunnen uiten, maar net zoals een staande ovatie een eerste reactie is, is boe-en dit ook, heeft enkel bestaansrecht als je later op eender welke wijze de onderbouwing er van hoort.

[rinus bakker]

Is het "überhaupt done" (hoezo Nederlandse taal?) om in onze cultuur iets een negatieve beoordeling te geven.
Schoppende voetballertjes?
Liegende politici?
Schietende criminelen?
Frauderende bouwers?
Graaiende bankiers?
Wereldvreemde rechters?

Slechte acteurs? - Regisseurs? - Zangers? - Bandjes? - Technici?

Ze komen allemaal met de Mantel der Liefde weg...
Of is het de neiging om alles wat K*t is aan een ander maar te vergeven
omdat het ons zelf ook een keer kan overkomen?
Het 'Cultureel Maaiveld' is misschien zo wel gelegd op het niveau van
"Ik mag lekker uitdagend zitten scenografisch roken op toneel"
"Zitten-blijven-in-de-zaal-of-je-nu-wilt-of niet" en
"Daverende Ovatie na afloop"
Allemaal cultuuruitingen.
Ik deel de analyse van Mac.

[laserguy]

maargoed, als je wordt uitgenodigd om te applaudisseren, mag je dan ook blijk geven van je minder positieve ervaring?

Zeker, helaas is er ook zoiets als kuddegeest: heel veel mensen applaudisseren gewoon mee omdat de rest het doet.

[AJB]

De enige reden om in het openbaar geen scheten te laten, boeren te doen opvliegen en ook andere klanken je bek te laten verlaten, is opvoeding en etiquette. Je HOORT gewoon je snavel te houden tijdens een voorstelling. Het ongenoegen dat je hebt kan diverse oorzaken hebben, die je met je leverancier kunt doornemen. Dit kan bij het theater, bij de geluidsman, bij de artiest: whatever. Het belangrijkste dat je kunt doen bij ontevredenheid, is er NOOIT meer heengaan en ook andere mensen je ervaring laten delen.

Boe-geroep is een primitieve uiting van (subtiel agressief) en ongepast gedrag. Er valt als artiest ook geen zinnige reactie op te geven, tenzij groepstherapie een oplossing zou zijn. Na 2 uur spelen en een hoop BOE geroep, is een "extra liedje van topkwaliteit" niet bepaald een optie.

Zonder pieken geen dalen, ik heb regelmatig een show gezien die ik volkomen ruk achtte, terwijl de gehele zaal zat te genieten. Kwestie van perspectief: als je ooit Cirque du Soleil hebt gezien, zijn vele cheap-copies gewoon niet boeiend meer...

[rinus bakker]

Een groentenboer hoort ook geen overrijp fruit tussen de rest te leggen.
En een supermarkt ook geen over datum producten te overplakken met een extra kortings sticker?
En een autohandelaar hoort geen teruggezette km-tellersof omkat-bakken verkopen,
en een drugsbaron hoort ook zijn zwarte poen ook niet via vastgoed wit te kunnen wassen.
En de Grieken horen wel alles wat ze hebben geleend terug te betalen.

In principe ben ik het wel met AJB eens.
Maar helaas zijn er ook nog steeds producties
die eigenlijk in de repetitieruimte hadden horen te blijven.
Met overduidelijk on-af of slecht repertoire voor een zaal gaan staan hoort toch ook eigenlijk niet?
Maar ja, als het applaus-vee toch altijd weer aan het eind hoort (?) gaan staan klappen?

En is de suggestie van "hoort-en zegt-Uw-ontevredenheid-voort" niet al snel
opgehokt als cultuurbarbarisme?, afzeiken? of kinnesinne?

Een "Boe-Taboe" is een te gemakkelijk argument voor een aantal 'kunstfraudeurs'.
Pony's op sterk water?
Schedels vol diamanten?
Who's afraid of Rollerpaint?
Broden in Zee?
Pindakaasvloeren?
Fred Flintstone plays Anatevka?
Royal-Opera goes 50cents?

Waar is het nog kunst of kunstzinnig (en wat is dan eigenlijk het zinnige ervan?)

En wanneer is het puur shocken of effectbejag - voor de publiciteit?
Dat flink wat kan gaan opbrengen - als de kuddes eenmaal willen volgen?

De schilderijen-vervalsers (en schilderende chimpansees) hebben menig kunstcriticus
al zwaar voor Jan-met-de-Korte-Achternaam gezet...
Bij hoeveel penseel streken is iets een Rembrant en niet van een leerling,
en bij welke "kwastdikte" is het dat zeker niet meer?

Inderdaad is er heel veel onderhevig aan perspektief...
Dat van de Grieken is anders dan van de (domme teveel uitlenende) banken
dan van de (kortzichtige) politici dan van het Europese stemvee?
Dat vanuit de zaal is anders dan vanaf het toneel...

[HR Soundproductions]

Is het juist niet de bedoeling van kunst (in brede zin) om een emotie op te roepen???? Ik denk inderdaad dat er sprake is van een boe-taboe in het circuit, gewoon omdat men (generaliserend) vind dat het not done is.

Persoonlijk vind ik het minstens zo erg dat een middelmatig tot slechte voorstelling ook wordt beloond met een staande ovatie, het beeld van klapvee dat in een vliegtuig begint bij een geslaagde landing komt dan wel naar boven bij mij. Vindt het ERRUG pavloviaans om aan het einde van een voorstelling maar op te staan en te klappen omdat de rest dit ook doet.....

Overigens; welke uiting van ongenoegen is dan wel gepast, al dan niet volgens etiquette??? Een mogelijkheid tot uiting van het ongenoegen is er nl. niet in de vorm van een dialoog of iets anders... dus rest er weinig dan een primaire reactie (to BOO or not to BOO, that's the question...). Maar ook deze reactie heeft dan vaak weer pavloviaans kuddegedrag tot gevolg....

Misschien moeten we een voorbeeld nemen aan de Engelse parlementariers. Zou de boel in ieder geval opleuken

[frederic]

Om maar even een opstartje te geven:
Onlangs naar een voorstelling geweest waar na afloop het publiek en masse opstond, ik dacht nog: "gelukkig, ik ben niet de enige die snel weg wil"
Het tegendeel bleek waar, een staande ovatie!
Ik bleef zitten, kan niet hypocriet gaan staan en meeklappen, had me al anderhalf uur opzitten vreten over voorspelbare wendingen, populistische pogingen tot publieksparticipatie en spijkerhard vervormend sub op 5m afstand recht in m'n oren.
Gelukkig was mijn gezelschap voor die avond dezelfde mening toegedaan en was de enige reden dat we er nog zaten terug te leiden tot de aangewezen plaatsen tijdens de voorstelling, zonder pauze van het midden op rij drie opstaan lukt niet onopgemerkt

Achter ons vond men het onbeleefd dat we niet ook opstonden om te applaudisseren. Op mijn repliek dat ik zijn uiting van waardering ook niet kwalificeerde bleef het oorverdovend stil.

maargoed, als je wordt uitgenodigd om te applaudisseren, mag je dan ook blijk geven van je minder positieve ervaring?

Dit lijkt me vooral land en cultuurgebruik gebonden.
In Belgie en Nederland blijft men normaal beleefd, stil itten, met nadien een fake aplaus.

In Frankrijk en Engeland, verstoord men zelfs de voorstelling als het niet goed is.
Ze verlaten ook gewoon de zaal tijdens de voorstelling.

[showband]

yep,
in de UK heb je "heckling"

bij comedy voorstellingen wordt het gewoon gezien als deel van je vak om hecklers van repliek te kunnen dienen.

Toch zie je dat daar nog steeds niet bij "zwaardere" voorstellingen. Of het moet wel heeeel slecht zijn.